Wystawa Natalii Wiśniewskiej jest specyficzną kolekcją okazów, jakimi są – słowa. Język jest obszarem cyrkulacji znaczeń, autorka podejmuje więc próbę „schwytania” poszczególnych, wyeksponowania ich, niczym entomolog klasyfikujący nieznane gatunki. Wszystkie niepowtarzalne „okazy” eksponuje
w zamkniętych gablotach. Każdy z nich zachowuje swój indywidualny charakter dzięki wyjątkowości druku, jego skazom wynikającym z pracy nad kamieniem litograficznym i podłożu, na którym się znajduje.
Wiśniewska o swojej kolekcji mówi: „Od dawna fascynowało mnie pojęcie łańcucha pokarmowego, a język jest przecież właśnie takim systemem zależności, gdzie jedno znaczenie stanowi pożywkę dla następnego. Tworzą się z tego warstwy ulegające ciągłym przesunięciom. Skonwencjonalizowane słowa nagle
się metaforyzują, to, co potoczne, staje się niezwykłe, to, co banalne – tajemnicze”. (tekst. Michał Schmidt)