Opowieść Marcinów to dziennik żałoby, opowieść o stracie, braku zgody na zbyt wczesne odejście matki, ale to także rozliczenie z przeszłością, próba jej zrozumienia i zaakceptowania.
„Matka umarła. Matki nieumarłe są trudne. Te martwe nie chcą stać się ani trochę łatwiejsze”.
Mira Marcinów - studiowała na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie obroniła doktorat z psychologii. Pracuje w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Publikowała m.in. w „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym” i francuskim piśmie o poezji „Orpheus”. Finalistka Nagrody Naukowej „Polityki” (2019) i laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów (2015). Wydała książki: Szaleństwo jako wybór (2012), Niezabliźniona rana Narcyza (2018, z Bartłomiejem Dobroczyńskim) oraz Historia polskiego szaleństwa (2018), za którą była nominowana do Poznańskiej Nagrody Literackiej. Za prozatorski debiut Bezmatek otrzymała Paszport Polityki, a także nominację do Nagrody Literackiej Nike, nagrody Odkrycia Empiku oraz do nagrody O!Lśnienia.